اینجا روی قهوه‌هایشان بسیار ادّعا دارند و با باریستای معروف و خوشنامی هم کار می‌کنند. امّا من «در مجموع» تجربه‌ی بدی از قهوه‌های اینجا دارم.
اوّلین مشکل اینکه منویشان به طرز مسخره‌ای بسیار گران است. یک شات اسپرسو اینجا بیش از پنجاه تومان است و شات اضافه حدود چهل تومان. یعنی یک اسپرسوی دو شات بین هشتاد تا نود هزار تومان پای شما آب می‌خورد.
با توجّه به اینکه یک کافه با ادّعای ارائه‌ی قهوه‌ی خوب، نباید اسپرسوی تک شات بدهد، قیمت مسخره‌ی هشتاد نود هزار تومانی یک اسپرسوی دو شات واقعاً نوبر است. (اگر کنجکاوید، انجمن جهانی قهوه‌ی تخصّصی، اسپرسوی تک شات را منسوخ اعلام کرده به این علّت که ساختار سبدِ تک شات جوری است که آب را با فشار یکسان عبور نمی‌دهد و اسپرسو را عملاً خراب می‌کند. بسیاری از کافه‌های خوب تهران هم دیگر قهوه‌ی تک شات نمی‌دهند).
مشکل دیگر اینکه حجم اسپرسویشان هم بسیار کمتر از چیزی است که باید باشد.
من چند بار اینجا اسپرسو خورده‌ام. هم اسپرسوی خوشمزه خورده‌ام هم اسپرسوی ضعیف (و ضعیف بیشتر). این مشکل دیگر کافه‌ست. مثل بسیاری جاهای دیگر اسپرسو با کیفیت ثابت ندارند. با توجّه به گرانی قهوه‌شان به نظرم این ضعف، بزرگتر هم جلوه می‌کند.
به جز اسپرسو من اینجا قهوه‌ی ترک هم خورده‌ام. تبلیغ می‌کنند که برای قهوه‌ی ترکشان هم از قهوه‌ی تک‌خواستگاه عربیکای اتیوپی استفاده می‌کنند که این نکته‌ی خوبی است، چون تا جایی که من دیده‌ام جاهای دیگر در تهران معمولاً از ترکیب‌های روبوستا برای قهوه‌ی ترک استفاده می‌کنند که ارزان‌تر دربیاید. (در حالی که قهوه‌ی ترک به طور سنّتی با دانه‌ی عربیکا دم می‌شده و در ترکیه هم اغلب قهوه‌ی عربیکا استفاده می‌کنند). امّا این نکته‌ی مثبت بسیار بی‌فایده می‌شود وقتی که باریستا بلد نباشد یک قهوه‌ی ترک خوب دم کند. قهوه ترکشان افتضاح بود. خوب دم نشده بود، اصلاً کف نداشت (کفِ زیاد، عیارِ قهوه ترک خوب است) و بسیار آبکی بود. انگار اصلاً دم نیامده بود.
:نکات مثبت کافه امّا این که
کیفیت دانه‌هایی که استفاده می‌کنند خوب است و به طور جداگانه دان قهوه هم می‌فروشند. برخورد کارکنان خوب است. منویشان مفصّل است و فضا و ارائه‌ی سفارش هم خوب است.
