یه مورد منفی داشت که اونو اول میگم. مثل تمام کافه های تبریز مشکل نور داشت! به قدری نور زیاد بود با اینکه یه ربع بیشتر ننشستم ولی سردرد میگرنی من شروع شد! اگه میگرن دارید یا مثل من بعد از کار با لپتاب چشماتون خسته هست، اصلن اینجا نرید.
مبلی که روش نشسته بودم خیلی راحت بود، رنگها تو کافه خوب بود و میزها با فاصله چیده شده بودند. هرچند من تنها مشتری کافه بودم ولی اگه مشتری دیگه ای بود صداش نمیومد. البته موسیقی بسیار نامناسب و بلندی باز کرده بودند که مناسب کافه نبود و عملن نمیشد با کسی صحبت کرد.
کاپوچینو سفارش دادم که تو فنجون قهوه فرانسه سرو شد و نصفش کف بود و مقدار قهوه نصف فنجون بود. ولی طعم خوبی داشت. یه کوکی کوچیک کنار کاپوچینو بود که ازش خوشم اومد خوشمزه بود. شکر قهوه ای آوردن که برام جالب بود. نحوه سرو کردن عالی و بدون نقص بود.
ورودی برای ویلچر مناسبه و فاصله بین میزها زیاده راحت ویلچر رد میشه. البته من ویلچر ندارم ولی متاسفانه تو جامعه ما به این افراد توجه نمیشه.
توصیه من کمتر کردن صدای موسیقی، انتخاب موسیقی مناسب و کمتر کردن نور کافه هست. با رعایت اینا که سخت نیست، این کافه جزو بهترین های تبریز میشه
